1946 yılında İstanbul’da doğdu. İlk ve orta oğrenimini Ankara’da sürdürdü ve 1963 yılında Kurtuluş Lisesi’nden mezun oldu. ODTÜ Mimarlık Fakültesi’nden 1969 yılında mimar, 1971 yılında yüksek mimar derecelerini, İTÜ Mimarlık Fakültesi’nden 1993 yılında doktora derecesini aldı. 1971 yılında fakültenin açılması planlanan Endüstri Tasarımı Bölümü’nde görev almak üzere asistanlığa başladı. 1973-74 akademik yılında İtalyan hükümetinden aldığı bursla İtalya’da endüstri tasarımı ve oturma elemanları ergonomisi üzerine araştırmalarda bulundu. 1979 yılına kadar Mimarlık Bölümü’nde eğitim etkinliklerine ve Endüstri Ürünleri Tasarımı Bölümü kuruluş çalışmalarına katıldı ve Bölümün kurulmasını takiben bölüm başkanlığını üstlendi. 2010 yılında emekli olana kadar aynı bölümde öğretim üyesi olarak görev almıştır. Halen Bahçeşehir Üniversitesi Endüstri Ürünleri Tasarımı Bölümü’nde öğretim üyeliğine devam etmektedir. Endüstri Tasarımı geneli üzerine ve tasarım-ergonomi ilişkileri konusunda yayınları ve bildirileri vardır. 1982-2001 yılları arasında Aselsan AŞ’de ek görevli olarak tasarım danışmanlığı yapmıştır. Mimarlık ve endüstri tasarımı yarışma jürilerinde görev almıştır ve çeşitli yarışmalardan derece ve mansiyonları bulunmaktadır.
1935 yılında İskenderiye, Mısır’da doğan George M. Beylerian, Kahire Lincoln School / Amerikan Üniversitesi’ndeki lisans eğitiminden sonra pazarlama ve işletme üzerine yüksek lisans derecesini, üstün başarıyla tamamladığı New York Üniversitesi’nden (NYU) aldı.
George M. Beylerian Amerika’da tasarımın olgunlaşmasında payı olan kişilerden biridir. İthalatçı, perakendeci, küratör, yazar ve girişimci olarak kırk yılı aşkın bir süredir yorulmak bilmeden tasarım adına hem Amerika’da hem de dünyanın dört bir yanında birçok çalışma yürüttü. Bugün, Material ConneXion ve Culture& Commerce şirketlerinin kurucusu ve CEO’su olarak tasarıma biçim vermeye ve 21. yüzyıl yenilikçiliğine katkıda bulunmaya devam ediyor.
Beylerian, Mısır’da ticaretle uğraşan Ermeni bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi ve ailesinin Amerika’ya göç etmesinin ardından New York Üniversitesi’nde pazarlama ve işletme yüksek lisansını üstün başarı derecesiyle tamamladı. Üniversite yılları boyunca ve 1960′ların ortalarına kadar mimari donanım ve yapı malzemeleri alanlarında çalıştı.
1964 yılında Beylarian, Manhattan’da yenilikçi bir satış galerisi olan Scarabaeus’u açtı. Burada ev mobilyaları ve dekoratif aksesuarlar ile modern ve sıradışı çizgilerde ürünler sergileniyordu. Bir sonraki girişimi olan Beylerian Koleksiyonu ise mimarlar, endüstriyel tasarımcılar ve sanatçılar tarafından tasarlanan renkli, lüks, egzotik aksesuarlar içeriyordu. Amerikan pazarına stilize, plastik ev eşyalarını da içeren İtalyan tasarımını tanıtan bu ürünler, günümüzde geniş kitleler tarafından tanınıyor. Beylerian daha sonra Casa Idea adlı dükkânı 1970 yılında Bloomingsdale mağazasının içinde açarak ilk kez yüksek kalite yaşam tarzına hitap eden bir marka oluşturdu ve bugün tekrarları sıkça görülebilen “mağaza içinde mağaza” konseptinin popülerleşmesine katkıda bulundu.
Beylarian daha sonra ilgisini mobilya sektörüne, özellikle de İtalya’dan gelen üst sınıf eşyalara yönlendirdi. 1987′de Steelcase Beylarian’ın şirketini satın alarak uzun ve verimli bir ortaklık başlattı. Steelcase Tasarım Ortaklığı kurulduğunda Beylarian şirketin kreatif direktörü olarak butik mobilya, aksesuar, tekstil ürünleri tasarımlarını üstlendi. Beylarian’ın en önemli işleri arasında “Endüstriyel Zarafet”, “Tasarımın Kadınları”, “Fikirlerin Sanatsal İletişimi”, “Chairmania”, “Mondo Materialis”, “Yenilebilir Mimari: Lezzetli Tasarımlar” ve “İş, Yaşam, Aletler” adlı sergiler sayılabilir.
Beylarian, 1994 yılında Culture & Commerce adlı tasarım danışmanlığı şirketini kurdu. Günümüzde Amerika’nın önde gelen tasarım yönetimi ajanslarından biri olan şirket butik otellerden ürün tasarımına kadar geniş bir alanda tasarımcıları (Yves Behar, Dror Benshetrit, Milton Glaser, Sami Hayek, Piero Lissoni, MIO, Paola Navone, Philippe Starck, and Marcel Wanders) projelerle buluşturdu. Culture & Commerce, MIO, Hayek ve Starck’ın TARGET için hazırladığı sınırlı sayıda üretilen koleksiyonlarından, Rosenthal’ın çok satan vazo koleksiyonlarına ve Microsoft için üretilen ilk tasarım fareye kadar birçok alanda günümüzün heyecan verici projelerinin yönetimini gerçekleştirdi.
Cesur girişimlerle dolu kariyerinde Beylarian’ın tasarım dünyasına en önemli katkılarından biri 1997 yılında kurduğu ve CEO’luğunu üstlendiği Material ConneXion şirketi oldu. Alanında tek olan Malzeme Kütüphanesi ve Danışmanlık, bugün küresel sektörde lider şirketlerden biri olarak görülüyor. Mimar, mühendis, tasarımcı, sanatçı, imalatçı ve girişimciler için kurulan bu kütüphanede 5.000′e yakın malzeme örneği bulunuyor ve her ay koleksiyona 40-60 malzeme ekleniyor. Şirketin danışman takımı BMW’den Procter Gamble ve Steven Holl Mimarlık’a kadar uzanan geniş bir sektör yelpazesine malzeme stratejileri, performans ve estetik alanında yardımcı oluyor. Yeni nesil tasarımcıların eğitimi için hazırlanan Material ConneXion’ın akademik programı kapsamında, 100.000′in üzerinde tasarım öğrencisine şirketin on-line veritabanı ve kütüphanesine erişim hakkı tanınıyor. Malzeme ve tasarım arasında canlı ve üretken bir iletişim kurmanın önemini göz önünde bulunduran Material ConneXion, materyal konusuyla ilgili birçok sergi, workshop ve konferans düzenliyor ve tasarım dergisi MATTER’ı yayımlıyor.
Tasarım trendlerinin ve ürün geliştirme stratejilerinin her yönünü bilen biri olarak Beylerian, ulusal ve uluslararası tasarım söz konusu olduğunda medyada ve konferanslarda sık sık konuşmalara çağrılan bir isimdir. Eş-yazarlığını yaptığı kitaplar: Mondo Materialis (Harry N. Abrams), Chairmania (Harry N. Abrams), Work, Life, Tools (Monacelli), Material Connexion: The Global Resource of New and Innovative Materials for Architects, Artists, and Designers (Wiley), ve Ultra Materials: How Materials Innovation is Changing the World (Thames and Hudson).
1971, İstanbul doğumludur. Sanat tarihçisi, 2008 yılından bu yana İstanbul Modern Sanat Müzesi şef küratörü. Ankara Üniversitesi DTCF Sanat Tarihi Bölümü’nden mezun oldu. Yüksek lisansını Yıldız Teknik Üniversitesi (YTÜ) Müzecilik Bölümü’nde tamamladı. Halen Yıldız Teknik Üniversitesi, Sanat ve Tasarım Fakültesi, Sanat Yönetimi Bölümü’nde öğretim görevlisi olarak çalışmalarını sürdürmektedir. Dr. Nejat F. Eczacıbaşı Vakfı’nın sanat danışmanı olarak görev almaktadır. Akbank Kültür ve Sanat Merkezi Danışma Kurulunda yer almaktadır. “Çağdaş Sanat Konuşmaları” dizisi kitaplarının yanı sıra Modern ve Çağdaş Türk Sanatı üzerine yayınlanmış pek çok makalesi bulunmaktadır. İstanbul Modern Sanat Müzesi, Akbank Kültür ve Sanat Merkezi, A Foundation (Londra), Space Triangle Gallery (London), Martin Gropius Bau (Berlin), Seul Modern Sanat Müzesi (Güney Kore), Karşı Sanat Çalışmaları, Milli Reasürans Sanat Galerisi, Bir Kültür ve Sanat Merkezi, 1998 yılından bu yana ulusal ve uluslararası ölçekte küratörlüğünü üstlendiği sergilere ev sahipliği yapmış olan kurumlardan bazılarıdır. “Gelenekten Çağdaşa” (2010), Sarkis:”Site” (2009), “Yeni Kıta: İstanbul” (2009), “İstanbul Modern Berlin” (2009), “Yeni Yapıtlar, Yeni Ufuklar” (2009), “Davetsiz” (2009), “Cihat Burak Retrospektifi” (2008), “Melez Anlatılar” (2007), “Alacakaranlık Defter” (2006), “Melek Yüzlü Yabancı” (2006), “Sınır Deneyimleri” (2005), “Heykel Bahçesi-Yeni Alımlar” (2005), “Hırsız Kent” (2005), “Sıkıntı ve Gökkuşağı” (2004), “Çıplak” (2004), “Tehlikeli Şeyler” (2002), “Deseni ve Kendisi” (2001), “Ölüm=Ölüm” (2001) sergilerinin küratörlüğünü yaptı. “Journey With No Return” (2010, Alice Sharp ve Peter Cross ile), “Suyun Bir Arada Tuttuğu” (2008, Gabriela Schor ile), “Vecd Halleri” (2008), “Wang Du – Public Page, 48,49,51″ (2007), “Tüyleri Benzer Olan Kuşlar Beraber Gezerler: Irwin” (2007), “Kar ve Yol: Abbas Kiorostami” (2006), “Doğayla Bulaşmak” (2005), “Hayalet Çizgi” (2004) sergilerinde Ali Akay ile; “Modern Deneyimler” (2007), “Kesişen Zamanlar” (2006), “Bellek ve Ölçek” (2006), “Fikret Mualla Retrospektif” (2005) “Gözlem / Yorum / Çeşitlilik” (2004), “Yeni Alımlar” (2004), “Eczacıbaşı 60 Yıl 60 Sanatçı” (2003) sergilerinde Ali Akay ve Haşim Nur Gürel ile, “Aykırı İşler” (2001) sergisinde Haşim Nur Gürel ile, “Dört Duvar: Atölye” (2000), “Apokalipsis” (1998) sergilerinde ise Mehmet Ergüven ile ortak küratör olarak çalıştı.
2010 yılında Hong Kong Politeknik Üniversitesi Tasarım Okulu’ndan, Tasarım Bölüm Başkanı olarak emekliye ayrıldı. Heskett bu göreve 2004 yılında, 15 yıldır Tasarım Profesörü olarak görev aldığı Chicago’daki Illinois Teknoloji Enstitüsü’ndeki işinden ayrılarak başlamıştı.
Farklı dillere çevrilen ve tasarım konusunda ders kitabı olarak birçok ülkede kullanılan Industrial Design (Endüstriyel Tasarım) (1980) adlı kitabın yazarıdır. Aynı zamanda German Design 1870-1918 (Alman Tasarımı 1870-1918) (1987) ve Philips: A Study in Corporate Design (Philips: Kurumsal Tasarım Üzerine Bir Çalışma) (1989) kitaplarını yazmıştır. Son kitabı Toothpicks and Logos: Design in Everyday Life, (Kürdanlar ve Logolar: Gündelik Hayatta Tasarım) Oxford Üniversitesi tarafından 2002 yılında basılmış ve 2005 yılında Tasarıma Kısa Bir Giriş adıyla tekrar yayımlanmıştır. Aynı zamanda birçok dergi, antoloji ve katalogda makale ve eleştirileri yayımlanmaktadır.
Yakın dönemdeki araştırmaları, tasarımın yalnızca artırmakla kalmayıp yarattığı ekonomik değer teması üzerinde yoğunlaşmaktadır. Özellikle Çin’in kültürel ve ekonomik açıdan en önemli bölgelerinden Pearl Nehri ve Yangstze Nehri deltalarındaki endüstriye yoğunlaşarak, tasarım politikasının hükümetler ve şirketler için ne kadar önemli olduğunu vurgulamıştır. Tasarım ve yenilik arasındaki ilişki, piyasaların yapısını değiştirmenin yarattığı sorunlar ve küresel piyasalara ürün tasarlamanın zorlukları gibi konularda da dersler veren Prof. Heskett, aynı zamanda birçok hükümet ve şirkete danışmanlık yapmıştır.
Endüstri tasarımcısı Defne Koz, çalışmalarını Chicago ve Milano’dan yürütmektedir. Defne Koz, Foscarini, Leucos, FontanaArte, Sharp, Alessi, Mobileffe, Merati, Liv’it, Pirelli, Slide, Egizia, Rapsel-Nito, Gabbianelli, Cappellini, Steel, RSVP, WMF, Vitra, Authentics, Nissan, Casio, Nestle, Unilever Lipton, Arcelik, MPD, Gaia&Gino, Nurus, Derin, Megaron, J&B, Alparda Tuna, 888 firmaları için 200′den fazla ürün tasarlamıştır.
VitrA için tasarladığı ürünler RedDot Design Award 2006 ödülünü almış, “Dress” ve “Circus” isimli lamba tasarımları Foscarini’nin 10 seneyi aşkın süredir en çok satılan ürünleri arasında yer almış, FonatanaArte için tasarladığı “Relax” isimli lambası ID Magazine Design Annual “Best in Category, 2002″ ödülüne layık görülmüş, ürünleri Compasso d’Oro preselection 2003 ADI indeksine seçilmiştir. Gaia&Gino’ya tasarladığı “Liquids” isimli bardakları Chicago Athenaeum Museum of Architecture and Design’in Good Design Award 2003 ile ödüllendirilirken, Megaron için tasarladığı “Dondola” serisi ise Red Dot Design Award 2009, EDIDA International Awards 2008 ve Türkiye etabında “oturma birimi” kategorisinde birincilik kazanmıştır.
İç mekân projeleri ve tasarımları arasında Eczacıbaşı üst yönetim ofis tasarımı, Mies Van Der Rohe imzalı binada bulunan bir konut da dâhil bir çok özel konut ve mağaza iç mekân tasarımı bulunmaktadır.
Defne Koz’un tasarım kavramı Ettore Sottsass stüdyosunda aldığı eğitim, kendisinde bütünleşmiş olan Türk ve İtalyan kültürlerinin karışımı ve çok farklı ürün tiplerine olan güçlü merakından etkilenmektedir. İlgi yelpazesi dijital ses sistemleri gibi yeni teknolojilerin kullanımını/ara yüzünü/çehresini “insancıllaştırmak”tan başlayarak geleneksel el yapımı seramiklerin yeniden keşfine kadar uzanmaktadır. Tüm projelerinde ortak olan nokta kendi özgün tasarım dili ve malzemelerin algılama özellikleri üzerinde yürüttüğü araştırmalardır. Alessi için metal tel çalışma tekniğine yeniden yorum getirmiş, Egizia için yenilikçi cam süslemeyi araştırmış, Guzzini için Murano camının özelliklerinin endüstriyel plastik kalıplama teknikleriyle uygulanmasını sağlamıştır. VitrA için yüksek teknoloji jel malzemelerinin banyo ortamında kullanılmasını önermiş ve Türkiye’de İznik çinileri geleneğinin çağdaş ortamlarda yeniden canlandırılmasına yardımcı olmuştur.
Geçmişte Milano’da Domus Akademi’de; Japonya’da Fukui Prefecture; Londra’da Architectural Association; İstanbul Teknik Üniversitesi; İstanbul Bilgi Üniversitesi Tasarım Yönetimi Sertifika Programı; Buenos Aires’de Centro Borges gibi kuruluşlarda seminerler düzenlemiştir. Tasarımları, Triennale di Milano, Galleria Jannone, Galeria Posteria, Spazio Mudima, Ideabooks, Galleria Post Design, Spazio Vigentina in Milan, Biennale del Vetro Venezia, MeDesign in Genova, IDYB Koeln, ILK Design in Milan, Kunstmuseum Dusseldorf, Ubersee Museum Bremen, Ozone Gallery Tokyo, Abitare il Tempo Verona, Museo di Pietrarsa Napoli, Designers’ Odyssey, ODTÜ, Ars Design Gallery Ankara’da sergilenmiştir.
1947 İzmir doğumlu Faruk Malhan, Koleksiyon Mobilya’nın kurcusu, aynı zamanda baş tasarımcısıdır. Orta eğitimini İzmir Koleji ve İzmir Atatürk Lisesi’nde gördükten sonra ODTÜ Mimarlık Fakültesi’nden mezun oldu.
Türkiye’de “sosyoloji” denildiğinde akla ilk gelen isimlerden biri olan Mübeccel Kıray’ın öğrencisi oldu. Aldığı sağlam sosyoloji eğitimi Malhan’a, tasarımın toplumun şekillenmesi üzerindeki rolü üzerine geniş bir perspektif kazandırdı.
Temel tasarım derslerini Bauhaus’un temsilcisi Profesör Fritz Janneba’dan aldı. Pratik alanda kazandığı deneyimlerle, tasarımın, sosyolojik, estetik ve pratik yönlerini bir araya getirerek, tasarım alanında düşünce üreten ilklerden biri oldu.
Ankara’da kurduğu atölyesinde ilk tasarladığı işleri üretti. Koleksiyon’u, kuruluşundan bugüne kadar tasarıma, sanata, zanaata, yaratıcılığa, özene adanan yıllar içinde, küçük atölyelerden entegre üretim tesislerine geçirdi. Tasarladığı ürünler ülkemizde ve yurtdışında insanların günlük yaşamlarında yer aldı. Koleksiyon bünyesinde büyük bir özenle genç tasarımcılar yetiştirmekte olan Faruk Malhan, Türkiye’de tasarım kavramının yaşama aktarılmaya başladığı 70′li ve 80′li yıllarının lider kimliklerinden biridir ve bu misyonu tutku ile sürdürmektedir.
Sevil Peach Türkiye’de doğdu. İngiltere Brighton Üniversitesi’nde tasarım eğitimi aldı. Birçok önde gelen mimarlık uygulaması için çalıştıktan sonra 1994 yılında Londra merkezli, SevilPeach, Architecture+Design adlı stüdyoyu kurdu.
Bu stüdyoda çalışan ekibin perakende, sağlık hizmetleri, sergi ve yerleşim projelerini de içeren geniş bir deneyim yelpazesi vardır. Son on beş yıl boyunca iş hedeflerini, organizasyonunu ve çalışanlarını geliştirmek amacıyla çalışma alanlarını tekrar tasarlamak isteyenlere yeni çalışma modelleri ve ilişkileri geliştirmek konusunda yardımcı olan SevilPeach, Architecture+Design ekibinin uzmanlığının en çok geliştiği konu ise çalışma alanı tasarımıdır.
Vitra’nın Almanya, Weil am Rhein Kampüsü’ndeki ofisinin iç tasarımı için ortaya çıkardıkları, çığır açan çalışma alanı çözümleri, Yılın Ofisi ödülünü kazandı. Bu sayede Vitra’ya yeni ofis konseptleri ve ürünleri yaratımında danışmanlık yapmaya başladılar ve Avrupa ve ABD’nin dört bir yanında ofisler, showroomlar ve sergiler tasarladılar.
Çalışma alanı konusundaki yaklaşımları, Sony, Mexx, Deloitte, Novartis, Eczacıbaşı Topluluğu ve Microsoft gibi müşteriler için hazırlanan uluslararası alanda saygınlık kazanmış birçok projede yer almalarını sağladı.
Vitra ofislerini yakın dönemde yenileyen ve daha da yeni konseptler yaratan ekip, Şanghay’daki Novartis Laboratuarları ile Zürih’teki Swiss Re Genel Merkezi için yeni tasarımlar üzerine çalışıyor ve Londra’daki Tate Modern Müzesi’nin yeni ek binası için Herzog & de Meuron Architects ile işbirliği yapıyor.
Sevil, aralarında Bauhaus, Dessau; Roskilde Üniversitesi, Danimarka; Oslo Şehir Konferansı; Berlin, Designmai; İstanbul Mind the Map Konferansı; Basel, SIA Sempozyumu; Amsterdam, LAI; Amsterdam Worktech’in de bulunduğu birçok uluslararası konferansa ve atölyeye katıldı ve Fransa Boisbuchet’teki Vitra Tasarım Müzesi için yaz seminerleri düzenledi.
Deyan Sudjic Londra Tasarım Müzesi’nin direktörüdür. 1989′da kurulan Tasarım Müzesi, İngiltere’nin kültürel açıdan en önemli tasarım kurumu olarak modern tasarım tarihi ve güncel tasarım üzerine gerçekleştirdiği sergilerle uluslararası ün kazanmıştır.
Deyan, Ağustos 2006′da Tasarım Müzesi’ne katılmadan önce, Kingston Üniversitesi Sanat, Mimarlık ve Tasarım Fakültesi Dekanı, Kraliyet Sanat Akademisi’nde konuk profesör ve Observer gazetesinin tasarım ve mimarlık yazarıydı. Glasgow 1999, İngiltere Mimarlık Şehri ve tarihinde ilk defa 100.000′den fazla ziyaretçi ağırlayan Venedik 2002 Mimarlık Bienali’nin direktörlüğünü yaptı. Viyana’daki Uygulamalı Sanat Akademisi’nde konuk profesör olarak birkaç yıl tasarım teorisi ve tarihiyle ilgili dersler verdi. 2000′den 2004′e kadar uluslararası sanat, mimarlık ve tasarım dergisi editörlüğünü yürüttü ve 1983′ten 1996′ya kadar Blueprint dergisinin kurucu editörüydü.
Deyan tasarım ve mimarlık alanında arasında Penguin tarafından basılan The Edifice Complex (Büyük Yapılar Bırakma Kompleksi), Japon moda tasarımcısı Rei Kawakubo, İngiliz tasarımcı Ron Arad ve Future Systems tasarım pratiğinin çalışmalarıyla ilgili monografların bulunduğu pek çok kitap yayınladı. The Endless City (Sonsuz Şehir) 2008 yılında Phaidon tarafından basıldı. Penguin, Ekim 2008′de The Language of Things (Şeylerin Dili) kitabını bastı. En son kitabı Norman Foster: A Life in Architecture (Norman Foster: Mimari Bir Hayat) Orion tarafından 2010′da yayınlandı.
Deyan Sudjic, Mart 2006′da CABE (Mimarlık ve Yapılı Çevre Komisyonu) komiserliğine atandı. 2004 yılında tasarım alanındaki desteklerinden ötürü Kraliyet Sanat Topluluğu’nun İki Yüzüncü Yıl Madalyasını kazandı ve İngiliz Mimarlar Kraliyet Enstitüsü fahri üyesi seçildi. 2000 yılında ise Şövalye Nişanı kazandı.
Şehir ve bölge plancısı ve sosyal bilimci İlhan Tekeli, 1937 İzmir doğumludur. Orta Doğu Teknik Üniversitesi Şehir ve Bölge Planlama Bölümü’nden emekli olmuştur. Aynı üniversitede yarı zamanlı olarak derslerini sürdürmektedir. Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı’nın kurucu başkanlığını yapmıştır. 2004-2008 yılları arasında YÖK Genel Kurulu üyeliği yapmıştır. Kentleşme, planlama, yerel yönetimler, Türkiye iktisat tarihi, tarih ve coğrafya metodolojisi, makro coğrafya, siyasal programlar vb. konularda çok sayıda yazısı ve kitabı vardır.
Alexander von Vegesack serbest küratör ve endüstriyel mobilya tasarımı koleksiyoncusu olarak Boppard am Rhein’deki Thonet Müzesi’ni kurdu ve uluslararası müzelere, tasarım koleksiyonlarını şekillendirmeleri ve genişletmeleri için danışmanlık yaptı. Paris Georges Pompidou Merkezi’nde ve Musée d’Orsay’da sergiler düzenledi ve Amerika Sanat Federasyonu tarafından bükülmüş tahta mobilyaların tarihi üzerine düzenlenen ilk büyük sergi için görevlendirildi. Sergi, ABD’nin önde gelen 10 müzesinde yer aldı. Almanya Dışişleri Bakanlığı adına Doğu Avrupa’da benzer projeler gerçekleştirdi. 1989′da mobilya üreticisi Vitra’yla beraber, kurucu olarak başkanlığını yürüttüğü, Vitra Tasarım Müzesi’ni kurdu. Kendini işleriyle finanse edebilen bağımsız bir kuruluş olarak tasarladığı bu müzedeki görevi süresince, sürekli değişen uluslararası gezici tasarım ve mimarlık sergileri programını ve ilintili katalog ve benzeri materyallerin yayımlamasını sağladı. Ayrıca bu alanlarda önde gelen Avrupa müzelerinin fikir ve program alışverişinde bulunması için bir platform oluşturmak amacıyla her yıl gerçekleşen Avrupa müze konferansını başlattı. On yılı aşkın bir süre boyunca Vitra Tasarım Müzesi ve Georges Pompidou Merkezi’nde tasarımcılar ve mimarların yanı sıra farklı disiplinlerden sanatçı ve zanaatçılar için uluslararası ün kazanan seminer programını düzenledi. Mart 2008′de Torino, İtalya’daki Pinacoteca Giovanni e Marella Agnelli’de “Scoprire il Design – La Collezione von Vegesack” adı altında kendi şahsi koleksiyonunun yer aldığı sergiyi açtı. Alexander von Vegesack, Fonds National d’Art Contemporain’nin üyesidir, Chevalier de l’Ordre des Arts et des Lettres ünvanına ve Almanya üstün başarı ödülüne sahiptir.
